Karşılaşılan tüm sorunlar arasında Eriyebilir Astar Termal olarak viskoz astarlar alanında, çözülmesi gereken en zor sorunlardan biri, termal olarak viskoz astarların, sıcak sıkıştırma ile güçlendirilecek giysi parçasına bağlandıklarında astar taşıyıcısından geçme riskidir. Aslında, bu termal bağlama için seçilen sıcaklık, termal olarak yapışkan polimeri eritebilmelidir, böylece erimiş polimer, giysi parçasının yüzeyindeki liflere veya filamanlara dağıtılabilir ve bağlanabilir. Bununla birlikte, bazen bu polimerin lifler veya filamentler içinden aktığı ve astar taşıyıcının arka tarafında göründüğü olur. Bu tela bariz yerlerde kullanılıyorsa ve giysinin arkasını oluşturuyorsa estetik bir etki yaratır. Her durumda, bu iletim etkisi, lokal olarak telanın sertliğini ve dolayısıyla garnitür parçasının sertliğini arttırır, bu da istenen etkiye aykırı olabilir.

Ayrıca kumaşın astara yapışmasına neden olarak giysinin kalitesini düşürür. Bu yöntem, astar taşıyıcı üzerine en az iki örtüşen katmandan oluşan bir noktanın yerleştirilmesinden oluşur, bu katmanlar farklı bileşimlere sahip termal olarak yapışkan polimerlerden oluşur, böylece doğrudan astar bezinin taşıyıcısına uygulanan alt katmanın termal sünmesi daha düşük olur. Isı ile yapışan telanın giysi parçasına yapıştırılmasının normal sıcaklık ve basınç koşulları altında üst tabakanın termoplastik sünmesinden daha fazla. Bu sürünme farkı, özellikle alt tabaka, erime viskozitesi ve/veya erime başlangıç ​​sıcaklık aralığı üst tabaka polimerinden daha yüksek olan bir polimer kullandığında elde edilebilir. Böylece termal yapışkan astar giysi parçasına yapıştırıldığında, alt tabakayı oluşturan polimer, bir dereceye kadar koruyucu bir bariyer oluşturarak, astar taşıyıcının arka tarafında nokta kaymasını önler.

Özellikle üst katman, polimer parçacıklarının macun şeklinde çökeltilmiş olan alt katmanın üzerine püskürtülmesi ve daha sonra alt katmana yapışmayan parçacıkların emilmesiyle çökeltilir. Alt katman ve üst katmandan oluşan polimer noktaları biriktirildikten sonra, bu astar taşıyıcı, üst katmanın termal olarak yapışkan polimer parçacıklarını eritmek için ısıtma odasından geçirilebilir. Bunun nedeni, ısıyla yapışan tela bezinin üst tabakayı oluşturan ısıyla yapışan polimer partiküllerini kaybetme riski olmadan sarılıp işlenebilmesinin uygun olmasıdır. Bu nedenle, bu ısıl işlemin amacı, alt polimer ile üst polimer arasında bir yapışma oluşturarak lekeleri iyileştirmektir.

Ayrıca bu ısıtma işleminin amacı, solventi macun alt tabakasından uzaklaştırmaktır. Bununla birlikte, bu tekniğin sınırlamaları vardır. Sınırlama, termal yapışkan polimerin alt tabaka ile üst tabaka arasında soyulma riskinde yatmaktadır. Çünkü alt tabaka ile üst tabaka, üst tabakayı oluşturan partiküllerin erimesi ile birbirine bağlansa bile, ısıyla yapışan tela kumaş ile garnitür parçası arasına bir çekme kuvveti uygulandığında, bu yapışma etkisi Herhangi bir ayrılma riskini önlemek için kullanılır, genellikle yetersizdir. Bu ayrılma tam olarak alt katman ile üst katman arasındaki bağlantı bölgesinde oluşur ve bu alan alt mekanik mukavemet alanıdır.